Een veerdienst die zo hoog mogelijk scoort op het gebied van duurzaamheid. Dat is een belangrijk uitgangspunt bij het nieuwe vervoersconcept. Achter de schermen wordt al volop nagedacht over de meest ideale, groene oplossing.
Een van de ‘puzzelaars’ is Maurice Stokhof de Jong van Wagenborg Shipping. Als Contract Manager Projects & Newbuilding houdt hij zich bezig met
de nieuwbouw van schepen. Zo ook met die van de toekomstige veerboten van WPD. Aangezien die minimaal 30 jaar mee moeten gaan, is onder andere technische ontwikkeling met betrekking tot
duurzaamheid één van de focuspunten.
Maurice houdt zich in dit kader vooral
bezig met de brandstoftransitie. Allerlei opties
De scheepsbouw zit wereldwijd in de transitie van het fossiele naar het ‘groene’ tijdperk, begint Maurice. “Elektriciteit en waterstof zijn alternatieven waarover veel wordt gesproken. Alleen is elektriciteit vanwege het opladen niet geschikt voor
schepen die dagenlang over oceanen varen. En waterstof vraagt om grote tanks. Daarnaast is er nog een tekort aan groene stroom en groene waterstof. Wat we opwekken aan groene waterstof en elektriciteit zal in eerste instantie gebruikt worden aan land of in kleine schepen.” Fossiele brandstof mengen met biodiesel
of biogas biedt op korte termijn soelaas voor de grote schepen. Dit leidt tot een CO2-verlaging. Daarnaast wordt gekeken naar synthetische brandstoffen. Dit zijn brandstoffen die gemaakt worden met behulp van elektriciteit uit zonne- en windenergie en afgevangen CO2. In dit spectrum heb je onder andere e-ammoniak, e-methanol, e-methaan en e-diesel. “Maar het duurt lang voor dit op grote schaal beschikbaar is en het is duur.”
Streven naar CO2-neutraal
Voor passagiersschepen is het streven bij Wagenborg CO2-zero, dus nul CO2-uitstoot. Groene stroom en groene waterstof blijken vooralsnog de meest geschikte kandidaten. Al heeft waterstof ook hier het nadeel van een enorme tank, wat ten koste gaat van bijvoorbeeld zitplaatsen. En er is voorlopig nog geen aansluiting. Dit laatste geldt eveneens voor elektriciteit. Stel dat je de batterij wilt opladen in de 15 minuten dat de Sier of Oerd in Holwerd liggen, dan heb je een snellader nodig. En daarmee een grote kabel voor ongeveer 8 megawattuur. De partijen die de kabel moeten aanleggen, komen hier de komende jaren niet aan toe vanwege drukte. Maurice: “Maar als je verder puzzelt, dan kun je ook zeggen: we kiezen voor een batterij die je in Holwerd kunt uitladen en kunt vervangen met een opgeladen batterij. En dat de lege batterij in een paar uur wordt opgeladen. Dan heb je maar 2 megawattuur nodig. Die aansluiting ligt er al wél. Dit idee laten we momenteel onderzoeken.”
Auto’s als energiebron
Een andere brainwave: er rijden steeds meer elektrische auto’s, kunnen díe niet (mede) zorgen voor energie waarop de veerdienst kan varen? “Mensen laden hun auto aan huis op en kunnen dat aan boord ontladen in ruil voor bijvoorbeeld een korting op de overtocht. Dat is een win-winsituatie. Zeker als je nagaat dat mensen met een elektrische auto vaak ook zonnepanelen hebben en dat terugleveren aan het net in de toekomst niks meer oplevert. We vervoeren op die manier ook het maximaal mogelijke aantal passagiers en auto’s door de ondiepe vaargeul omdat er minder gewicht voor de scheepsaccu nodig is.”
Het moge helder zijn: het brainstormen is nog in volle gang. Dat er nog veel factoren onzeker zijn – zoals de komst van grote stroomkabels of waterstofleidingen – is daarbij geen belemmering. “Het is mogelijk om tot een concept te komen waarbij je eenvoudig iets kunt ombouwen. Dus als je eerst toch een paar jaar op biobrandstof moet varen en dán pas op bijvoorbeeld elektrisch kunt overschakelen, dan is dat geen onoverkomelijk probleem.” Wat wel zeker is: “Er zijn heel mooie dingen denkbaar!”
Maurice
Stokhof de Jong
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.